Wybór rodzaju kleju do parkietu należy rozpocząć od dostosowania go do materiału z jakiego jest wykonany dany grunt i do rodzaju klepki. Inny klej używany jest do drewna i inny do małych, jak i dużych klepek.
Drewniana podłoga a klej do parkietu
Wybierając klej do drewnianej podłogi należy zwrócić uwagę na wielkość klepek. I tak, do klepek o maksymalnej długości do 400 mm używa się kleju do parkietu dyspersyjnego. Jest on elastyczny i zawiera w składzie wodę. Minusem jest fakt, że woda może być problematyczna podczas układania klepek. Drewno jest materiałem, który cały czas „pracuje”, dlatego istnieje możliwość odkształcenia się klepek. Dotyczy to części rodzajów drewna, np. buka. Odkształcenia częściej zdarzają się przy stosowaniu kleju dwuskładnikowego np. proszkowego. Jednoskładnikowy klej rzadziej stwarza takie zagrożenie. Warto czytać uważnie zalecenia producentów i uważać, żeby np. nie dać więcej wody, a podczas pracy zwracać uwagę by nie zabrudzić zewnętrznej powierzchni parkietu, zwłaszcza dębowego. Klej może bowiem zostawić nieestetyczne, szare przebarwienia.
Uniwersalne kleje do parkietu
Do drewnianych parkietów stosuje się uniwersalne kleje, w tym m.in. kleje rozpuszczalnikowe z żywicami syntetycznymi. Ich zaletą jest fakt, że są mniej elastyczne i bardziej odporne. Szybko też wysychają, co znacząco skraca czas oczekiwania na dalszy etap prac. Mogą jednak tworzyć nieładnie wyglądającą spoinę.
Alternatywą są kleje jednoskładnikowe poliuretanowe. Cechuje je dłuższa żywotność, ale drewno może się odkształcać i powodować uszkodzenia. Dotyczy to miejsc w których panuje wilgoć lub które są narażone na kontakt z wodą, np. kuchni. Do tego typu pomieszczeń zdecydowanie bardziej poleca się kleje dwuskładnikowe poliuretanowe – bardziej wytrzymałe i odporne. W czasie pracy wymagają mieszania składników, ale nie jest to problemem jeśli dokładnie przeczyta się wskazówki producenta.
Na rynku dostępne są też kleje dwuskładnikowe poliuretanowo-epoksydowe. Są wytrzymałe i cechuje je wysoka przyczepność do podłoża. Nie można ich jednak stosować dłużej niż godzinę lub dwie po wymieszaniu, co znacząco skraca czas pracy. Jeśli twardnienie wiąże się z konkretną temperaturą na zewnątrz – wówczas kleje nadają się do użycia wówczas, gdy temperatura podkładu i powietrza nie jest niższa niż 10, a także wyższa niż 30°C.
Zależnie od tego czy parkiet jest lakierowany czy nie – wybiera się inne rodzaje kleju. Do lakierowanych powierzchni poleca się produkty dwuskładnikowe lub z dodatkiem silanu lub polimeru. Z kolei do parkietu egzotycznego stosowany jest klej dypresyjny, a do bukowego – rozpuszczalnikowy.
